In 1887 bood Baron van Boetzelaar van Oosterhout de gemeente het Oudwijkerveld aan. Voor 11,5 hectare, dat zijn ruim 17 voetbalvelden, vroeg hij slechts 34.500 gulden. Een belangrijke voorwaarde was dat een groot deel van dit gebied als wandelpark moest dienen.
Ondanks dit genereuze aanbod, twijfelde de gemeente lang over de aankoop. Het terrein lag destijds ver van de stad en was moeilijk te bereiken. Zat de bevolking wel op zo’n park te wachten?
Uiteindelijk werd in 1898 het Oudwijkerveldpark geopend en enkele maanden daarna omgedoopt tot Wilhelminapark, ter gelegenheid van de kroning van Wilhelmina in datzelfde jaar. Langs het fietspad het Loolaantje, dat het park doorkruist, werd later een markant beeld van Koningin Wilhelmina geplaatst.
Het park is naar een ontwerp van Henri Copijn aangelegd in Engelse landschapsstijl. Kenmerkend zijn de slingerende paden, het grote aantal uitheemse bomen, de bosschages en de grillig gevormde vijverpartij.
Dit zorgt samen voor verrassende doorkijkjes en veel afwisseling. Tegenwoordig is het een druk bezocht park en vinden op het grote grasveld vele activiteiten plaats. Centraal ligt een paviljoen, gebouwd in de landelijke stijl van de Amsterdamse School.
Het paviljoen, restaurant Wilhelminapark, is ontworpen door gemeente-architect G. van der Gaast in de landelijke stijl van de Amsterdamse School. Binnen bevindt zich nog steeds een authentiek reliëf van de ark van Noach met allerlei dierenfiguren.
Aan de zijde van de Burgemeester Reigerstraat staat een monumentale bank uit 1926 ter herdenking van het 12,5-jarig ambtsjubileum van burgemeester Fockema Andreae. Deze is ontworpen door architect G. van Heukelom, uitgevoerd in de Amsterdamse School-stijl. Deze architect is ook bekend van de ‘Inktpot’ vlakbij station Utrecht Centraal. De resterende bakstenen van dat project zijn onder andere voor deze bank gebruikt. Burgemeester Fockema Andreae (1879-1949) was van 1914 tot 1933 burgemeester van Utrecht. Hij was heel populair en had veel aandacht voor stadsvernieuwing en voor monumenten.
In het park is ook nog een bunker te vinden, de EXbunker, waar regelmatig exposities zijn van beeldend kunstenaars. Deze bunker is gebouwd in 1943 als bomvrije Duitse personeelsbunker. Vanwege de cultuurhistorische waarde is de bunker nu een gemeentelijk monument.
Er is ter nagedachtenis van Trui van lier een speelplaats in het park hernoemd naar het Trui van Lier Speelkwartier. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verstopte Trui zeker 150 joodse kinderen in haar kindercrèche aan de Prins Hendriklaan. Zo hielp ze de kinderen de oorlog overleven.
